Kwetsbaarheid, op het scherpst van de snede

16-03-2014

 

Hek belemmering of fundatie

Ik sta voor een zwart hek. 

Achter me een landschap, met 

laaghangende wolken, voor me

licht. In de verte bergen…meanderende riviertjes.

Ze vraagt me om het hek als energie te zien. Het is alleen maar energie.

Ik ervaar het hek als energie en voel de neiging erin te gaan staan. Ik doe een stap vooruit en sta in de energie van het hek.

Ik voel me stevig en gefundeerd. Krachtig. Gek genoeg krijg ik een glimlach op mijn gezicht.

De fundatie is een gevoel dat mijn hele lichaam doortrekt. 

Ik stap verder. Ik sta in het landschap voor me. De zon schijnt laag over  en door me heen. 

Ik draai me om en de schoonheid van het lichtspel van de donkere wolken en de lage zon, over het landschap overrompeld me. Het hek is een statement als ik terug kijk.

Omdat ik eromheen kan lopen, terug en weer opnieuw kijk, zie ik het hek, dat ik eerder als een belemmering ervoer, nu als een onderdeel van het grote geheel, het landschap.

Deze visualisatie was onderdeel van mijn coachgesprek afgelopen week.

 

Ik kwam met de vraag over mijn situatie.

Ik vertelde haar: 

Ik hou me op. 

Ik vertel een verhaal waarin ik zeg dat het goed met me gaat.

Ja, zeg ik dan… we hebben wel minder klanten als vroeger, maar eigenlijk -eerlijk gezegd dus - komt me dat wel goed uit.

Dat zeg ik.

Want ik verdom het om te vertellen dat ik er vreselijk van baal.

Dat het me pijn doet als ik mooie dingen stuur, er nauwelijks respons komt.

dat, als we een open inschrijving doen, er weinig mensen op reageren. 

Ik vind het lastig, om niet met prijzen te sjoemelen en zo mezelf en ons in de uitverkoop te doen.

Ik vind het een hele uitdaging om het zo maar te zeggen, dat als een traject klaar is, en er geen nieuw traject, geen nieuwe klant is, in de up-energie te blijven. 

Ik ga vergelijken, mijn energie gaat naar anderen, die het mogelijk wel allemaal goed gaat, of ik kijk waar het bij hen ook niet lukt en dan kost het me echt moeite weer bij mezelf thuis te komen.

Dat is hoe het echt gaat. Dat is wat er gebeurt in mij..

Zucht…

Wat ik het liefste doe is werken met mensen. Hen coachen en helpen om bij hun eigen kracht en potentie te zijn.

Ik ben dol op het werken met groepen en in die groepen de dynamiek en vitaliteit aanspreken die er al is.

Mijn handen jeuken als ik hoor dat er ontwikkelingstrajecten zijn in organisaties en als ik in gesprek ben, wil ik bijdragen, meedenken, mijn ervaring geven en helpen om die kracht die er al is te mobiliseren!

 

En toch… het gebeurt niet vaak, veel minder vaak als een tijd geleden.

Intussen investeer ik in het ontwikkelen van mijn vermogen.

Mijn intuïtie en het werken met mijn verbeeldingskracht krijgt een boost…Dat wil ik inzetten!


Ik vroeg me af…wat is voor mij op het scherpst van de snede? Waarin durf ik tot het randje te gaan?

In het gesprek nam ze me mee naar het landschap in mijn lichaam, de visualisatie over het hek komt tevoorschijn.

Ik zie het zwarte hek op een pad.

Als ik ernaar kijk, blijk ik eromheen te kunnen lopen. 

Aan de ene kant gewoon en aan de andere kant door zo'n drassig watertje waarboven  de libellen vliegen en de zon in het water twinkelt.

Als ik terug in mijn uitgangspositie, vanachter het hek, de wereld opnieuw inkijk, is er alleen maar ruimte.

Grote ruimte waarin het pad met het hek weliswaar aanwezig zijn, maar waarin ik alle ruimte ervaar om te bewegen.

Mijn zware gevoel van onbekwaamheid en het gevoel van verlies transformeert in deze Transformational Presence coachingssessie naar het innemen van ruimte.

Een totaal andere perceptie.

Dat neem ik mee in mijn komende weken. Het lage zonlicht, het hek als verschijning in de ruimte in plaats van een blokkade op mijn pad.

De natuur als hulp en de innerlijke kracht om te dragen wat me toevalt.

Mijn scherpst van de snede is te verblijven in de energie die ' het hek' me biedt.

Niet meer en niet minder... 

 

 


Reacties (11)

Angelique:

23-04-2014 11:01 uur

Kippenvel krijg ik Lidwien, nu ik je blog lees na onze coaching van gisteravond. Ik ben blij met jou!!

Jo-Else:

25-03-2014 09:59 uur

Lieve Lidwien,
voor de derde keer nu je verhaal gelezen en ik haal er steeds weer iets anders uit....zo veel dimensies...
Wat ik vandaag vooral herken is het gevoel van het 'interval' waar ik altijd zo mee worstel...die momenten in het octaaf dat het tempo er uit ligt terwijl ik altijd zo graag gá...
En dat ik er dan steeds later achter kom hoe belangrijk het interval geweest is voor de stappen en snelheid erna...

Ik vind jou en Springteam geweldig, het mooiste op mijn pad...en ik gun het je (en ook alle mensen die je op hun pad helpt) dat het weer bloeit als altijd!

Veel liefs,
Jo-Else

Berend Schilder:

22-03-2014 16:45 uur

Lieve Lidwien,
Het is de markt, Lidwien. Het is de markt. Denk maar niet dat grote jongens als Schouten & Nelissen zoveel beter draaien. Zij bestaan nog vooral dankzij trainingswerk in China en Oosteuropa. In Nederland is de spoeling nu ook voor hen dun. Maar het tij is aan het keren. De crisis is volgens economen grotendeels voorbij dus dat zul jij ook spoedig gaan merken. Ga vooral niet twijfelen aan je eigen bekwaamheid. Ik ken weinig mensen die zo hebben geinvesteerd in zichzelf als jij!

Anita:

20-03-2014 21:55 uur

Lieve Lidwien,
Je hebt veel voor mij gedaan. Nog altijd wordt ik blij van de dingen die je schrijft en vaak zetten ze me tot nadenken. Bedankt hiervoor!
Voor alles is een tijd. Gisteren las ik nog n mooie spreuk.
Als t regent zoek dan de regenboog, als het donker is, zoek dan de sterren.
Liefs Anita

Judith:

18-03-2014 07:19 uur

Misschien ben je wel té goed.. Je hebt voor mij in slechts een paar gesprekken zóveel betekend. Daar kan ik 'eigenlijk' de rest van m'n leven wel op teren en teruggrijpen.

desiree murk:

17-03-2014 11:48 uur

Niet meer, niet minder... minder = meer kwam er in mij op, dat heb ik van jullie. Vanochtend heb ik in theta nieuwe programma's van overvloed in mijn cellen geprogrammeerd. Mooie parallel
Liefs Desiree

Patricia:

17-03-2014 10:42 uur

Lieve Lidwien,

Wat een prachtig en eerlijk verhaal.
Mooi hoe je jezelf laat zien in je kracht en je kwetsbaarheid. Komen we niet allemaal af en toe een hek tegen?
Lekker om dan weer te ontdekken dat je er omheen (of misschien ook wel over heen?) kunt. Je bent een prachtig mens en geweldige coach dus hoop dat je het goede uit de 'rust' kunt pakken en als de markt aantrekt weer lekker volle kracht vooruit!

riet:

17-03-2014 09:59 uur

niet meer .....niet minder.....helder.....riet

Anika:

17-03-2014 09:45 uur

Lieve Lidwien,

Open en eerlijk. Wat en kracht...
Blijf je ruimte pakken, die verdien je!

Mark:

17-03-2014 09:13 uur

Lieve Lidwien, je kwetsbaarheid opent alles, hou vertrouwen. Dat heb ik ook onvoorwaardelijk in jou.

Liefs,

Mark

Mayke:

16-03-2014 22:21 uur

Lieve Lidwein
Mens ....wat doe je het toch mooi. Zo naar binnen gaan ....zo tonen wat daar is ...staan in volle kwestbaarheid. Namaste.

Wat een kracht... om in alle openheid te blijven staan .... het diepste en het beste te geven wat je hebt .... dat ogenschijnlijk niet ontvangen wordt.

Kracht mens. Dank.

Mayke

Reactie toevoegen



Om veiligheidsredenen vragen wij u de letters van het onderstaande plaatje over te nemen *